Daniël en Natascha
“Acht jaar geleden plantte ik een palmboom in de tuin van mijn nieuwe woning hier in Noord. Mijn buurvrouw bood spontaan haar hulp aan. Inmiddels zijn we getrouwd en hebben we een prachtige dochter. Ik kom van buiten de stad en wist aan het begin niet precies wat dit voor een buurt zou zijn.”
Fred (Enkhuizerplein)
“Anderen zeggen: ik verveel me te pletter. Nou, ik verveel me nooit. Ik voel me prettig als ik alleen ben: heb alles wat ik wil en kan doen en laten wat ik wil. Naast mij wonen jonge mensen, maar door het leeftijdsverschil is het contact minimaal. Begrijpelijk, wat moeten ze met zo’n oude man?”
Gatze
“Vroeger paste ik nog wel eens op een kat, maar dat is niet meer. Tegenwoordig kom je in deze buurt bij niemand meer binnen. Iedereen lijkt op een eiland te wonen.”
Hennie en Arie
“We zijn meegegroeid met de veranderingen in de wijk en wonen hier prima. Ja die dicht geplaveide tuinen en hoe hoger de hekken hoe mooier, dat is jammer. Mensen beloven hun tuin te gaan doen, maar zeggen niet in welk jaar.”
Iris en Bentley
“Iedereen verklaarde mij voor gek, toen ik 13 jaar geleden naar Noord verhuisde. En hoewel mijn hart in Zuidoost ligt, wil ik graag in Tuindorp-Nieuwendam blijven wonen. Een fijne buurt zoals Amsterdam er vroeger wel meer had: mensen doen normaal, zijn open en doen niet uit de hoogte.”
Jaap en Elly
“Oorspronkelijk komen we uit een klein dorp, waar mensen je met hun achterwerk nog niet eens aankijken. Het contrast met Amsterdam, Tuindorp Nieuwendam in het bijzonder, kan haast niet groter.”
Lydia, Blanca en Storm
“Toen ik in deze buurt kwam wonen, leek het een beetje op De Jordaan. Mensen waren gezellig, iedereen zat buiten en je kende elkaar. Nog altijd ben ik hier super gelukkig, maar de sfeer wordt anders.”
Stien en Gabbertje
“Mopperen mag ik niet, maar de buurt is de laatste jaren wel achteruit gegaan. Twee totaal verschillende werelden zijn bij elkaar gekomen. Natuurlijk zijn er ook leuke nieuwkomers, maar ik voel veelal een bepaalde arrogantie. De meesten staan samen op straat interessant te doen met hun koffiebekers, maar brengen de buurt helemaal niks.”
Hedy, Siem en Bella
“Vroeger sprong ik in elk gat, wilde ik altijd iedereen redden. Toen ik hier 4 jaar geleden met mijn zoon Siem kwam wonen, nam ik me voor dat niet meer te doen. Maar als psycholoog blijft dat een valkuil. In deze buurt ligt eenzaamheid namelijk overal op de loer.”
Louis
“Mijn favoriete plek in de buurt is gewoon mijn huis, dat ik even tot rust kan komen. Ik ben best tevreden hier, ondanks die racebaan buiten met die etterbakken, die zich niet aan de snelheid houden.”
Richard en Gizmo
“Je merkt in de loop der jaren dat er heel veel jonge gezinnen bij zijn komen wonen. Dat het ook rijker is geworden, dus rijker qua grotere en duurdere auto’s.”
Tilly en Loes
“Ik kom uit een goed gezin en ik heb dan mijn tweelingzus en we kunnen niet buiten elkaar. We zijn in 1940 in de Stompetorenstraat geboren. Van nog geen zeven maanden en drie pond zijn we nu ineens 82.”
Fred [Monnikendammerweg]
“Kijk, als je ongelukkig bent dan zit je te mopperen op je eigen, maar waar moet ik nou op mopperen? Ik kan me eigen niet meer veranderen, daar ben ik te oud voor. Ik heb een mooi leven, geen kopzorgen meer”
Robbert
“Sinds twaalf jaar woon ik weer bij mijn moeder thuis. Al jaren sta ik ingeschreven voor een nieuwe woning, maar door de woningnood en de lange wachtlijsten is het onmogelijk om iets voor mijzelf te krijgen. Ik zou voor geen goud weg willen uit Noord!”